در روش مذاب­ ریسی با دیسک مبرد، حداكثر عرض نوار تولیدی تقریبا دو برابر قطر جریان مذاب بوده و با توجه به محدودیت افزایش قطر سوراخ نازل، حد بالایی برای عرض نوارهای تولیدی (حداکثر 5 میلی­متر) وجود دارد. برای تولید نوارهای با پهنای بیشتر لازم است که جریان و حوضچه‌ی مذاب، مستطیل شکل باشد که چنین شرایطی با سوراخ نازل دایره­ای شکل قابل دست­یابی نخواهد بود. از طرف دیگر به دلیل گرانروی پایین و کشش سطحی بالای مذاب، جریان مذاب با مقطع مستطیل شكل بسیار ناپایدار بوده و در مدت زمان كوتاهی میله­ای شکل می‌شود. برای رفع این مشکل، فرایند ریخته ­ریسی نوارهای عریض^[1]توسط Narasimhan در سال 1979 میلادی ابداع گردید. در این روش كه طرح شمایی آن در شكل زیر نشان داده شده است، مذاب با اعمال فشار گاز خنثی از شکاف مستطیل شکل نازلی كه در فاصله‌ی بسیار كمی (حدود mm 0.5) از سطح دیسك مبرد قرار دارد خارج شده و حوضچه‌ی مذاب پایدار و مستطیلی شکل بین سطوح پایینی جداره­ های شکاف نازل و سطح مبرد تشکیل می­شود. سپس با انجماد سریع لایه نازکی بر روی سطح مبرد، نواری با پهنای برابر با طول شکاف نازل تولید می­شود.